أعوذبالله من نفسی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

نمی دانم از چی بنویسم و از کجا و چطوری. بغض تنگی روی گلویم نشسته. اونقدر سنگینه که راه نفس را به رویم بسته. راستی  من کی هستم که نفس بخواهم بکشم. من کی ام؟ من کی ام که اینطور ویران و سر گشته ام. من کی ام؟

من کی ام؟ عبد ز پا افتاده ای
من کی ام؟ عمر خود از کف داده ای
من کی ام؟ درمانده ای مست غرور
من کی ام؟ جامانده ای از راه دور
من کی ام؟ عبدی جسور و خیره سر
من کی ام؟ بی خانمانی در به در
من کی ام؟ کاسه به دستی تشنه لب
من کی ام؟ کهنه گدای نیمه شب
من کی ام؟ بیگانه ای دیر آشنا
من کی ام؟ دیوانه ای عاقل نما...

خدایا من هر کسی که هستم ، مخلوق تو ام. و غیر از خالق چه کسی به مخلوق محبت داره. خدایامن کمترین هستم و تو پروردگار عالم هستی.

خدایا به من رحم کن که من نمی دانم که کیستم اما می دانم که تو کریمی و بزرگوار. تو بخشنده ای و رئوف. تو رحمانی و رحیم. خدایا تو غالبی و من مغلوب. به این مغلوب کمترین ترحم کن.

یا ارحم الراحمین.